Onze weg naar Laos

Onze weg naar Laos

We lopen een beetje achter met onze blog maar dat komt omdat we weer genoeg mee hebben gemaakt en de wifi niet altijd even goed is.

Op dit moment zitten we in een slaapbus van Vientiane (hoofdstad van Laos) naar Pakse een stad in het zuiden, vanaf daar gaan we naar de 4000 eilanden.

Dit verhaal gaat over de weg naar Laos toe…

Op 19 november gingen we van Chiang Mai naar Chiang Rai, normaal gesproken is een busrit geen probleem want om het uur gaat er wel een bus, helaas voor ons was dit niet geval. Uiteraard zat alles voor de dag vol! Naast dat probleem zaten we ook een beetje met visa nood, die op 21 november verliep en dus moet je echt het land uit zijn. Een dag eerder is altijd het beste.

Bij het busstation kwamen we (gelukkig) met meerdere backpackers aan de praat die ook naar Chiang Rai wilden / moesten, met elkaar kan je goedkoper een taxi delen. Dit hebben we dan ook gedaan met 11 man!! Ja, ja, Youri heeft zijn charmes in de strijd gegooid en ik heb zo veel mogelijk backpackers bij elkaar gehosseld om met een rode stadstaxi te kunnen gaan. Deze taxi’s zijn bekend in Chiang Mai en lijken op een grote tuk tuk (zie foto). Met onze tassen bovenop, 3 meiden voorin bij de chauffeur en 8 man opgepropt naast elkaar hebben we het voor elkaar gekregen om in Chiang Rai te komen!

In Chiang Rai hebben we verder niks gedaan omdat we eind van de middag bezweet aankwamen in ons hotel, na onze douche was het al donker en onze prioriteit was zo snel mogelijk in Laos te komen. De volgende dag werden om 6 uur ‘s morgens opgehaald om naar het busstation te gaan, hier zouden we een bus naar de grens pakken en hopelijk op tijd zijn om in de slow boat te springen die ons daadwerkelijk aan wal in Laos zou zetten. Gelukkig was de tuktuk 15 min eerder en waren wij ook snel met opstaan (is met Youri nog wel eens lastig haha) want toen we bij het busstation aankwamen riep de chauffer keihard; ‘Chang Kong Chang Kong (stad bij de grens)’ en precies de bus die weg wilde rijden was onze bus. Snel tuktuk uit en hup de bus in! Het eerste half uur moesten in het gangpad staan en daarna konden we zitten.

Bij de grenscontrole kwamen we erachter dat we te weinig en ook niet het juiste geld hadden om het visum voor Laos te kopen… Blijkbaar wilden ze graag dollars hebben. We zijn tot aan de grens in Laos gekomen toen we toch wel een beetje de zenuwen kregen want beiden pinautomaten deden het niet.

Het fijne van Azië is dat de meesten mensen erg lief en behulpzaam zijn, dus ook bij de grens. Er een kwam een man op ons af om te vragen wat er aan de hand was want kennelijk had hij onze gefrustreerde gezichten gezien. Wij uitleggen dat we geld op zak hadden voor een visum en geen enkele ATM het deed, hij bood toen aan om met een van ons de grens over te gaan en naar een ATM te rijden zodat we de ander op konden halen. Niet echt de beste optie maar aan de andere kant heb je ook geen keus…

Of toch wel! De beste man had ook nog een ander optie, we boeken bij hem de slow boat met vervoer en alles erop en eraan, lenen genoeg geld zodat we beiden Laos binnen konden komen en hij zou ons naar een ATM brengen zodat we gelijk een hele voorraad konden pinnen. Uiteraard gingen we voor optie 2 en waren we door deze lieve man gered! Met deze organisatie hebben we Tony en Laura ontmoet een stel uit Engeland waar we tot nu toe met veel plezier en gezelligheid mee door Laos reizen.

Uiteindelijk na 5 uur reizen en wachten kwamen we op de boot terecht, hier hadden we al wel wat verhalen van gelezen / gehoord maar goed je moet het toch altijd zelf ervaren. Conclusie van de boot is; prima dat we het ervaren hebben maar we raden het niet aan. Het heeft uiteraard z’n charme en de natuur om ons heen was onbeschrijfelijk mooi maar de boot maakt een tering herrie, heeft niet genoeg plaats voor iedereen en duurt 2 dagen. Je maakt wel een tussenstop in een dorpje wat echt ontstaan is door de boot dus prima voor een nacht. Met z’n 4tjes zijn we op zoek gegaan naar een slaapplek met een leuke prijs, daarna opfrissen en lekker wat gegeten. De dag afgesloten met een drankje en toen lekker naar bed want de volgende dag weer vroeg op voor deel 2 van de bootreis.

Dinsdag 21 november werden we wakker met uitzicht op olifanten die aan het spelen waren in de rivier!!! Dat was zo gaaf en een super begin van de dag.

Rond een uur of 16 kwamen we aan in Luang Prabang, dit keer hadden we een hostel met een kamer voor ons vieren, leuk en makkelijk! Die avond kwam de realisatie dat we echt in Laos waren, toch wel heel fijn na 2 dagen slopende reis. En we hebben geleerd dat we als we weer een grens overgang hebben, we meer geld moeten hebben en wat dollars voor je weet maar nooit J.

In Luang Prabang zijn we 4 dagen gebleven, elke dag zijn we op pad gegaan met z’n 4tjes. De ene keer op de fiets, dan weer op de scooter of gewoon lopend. De stad verkend, mooie watervallen gezien en heerlijk gegeten.

Na Luang Prabang zijn we naar Vang Vieng gereisd een ander klein dorpje ook aan de Mekong rivier. In dit dorpje huur je een scooter om de grotten te verkennen, te zwemmen in de Blue Lagoon en om je gaan tuben op de rivier(tub is een dikke opblaasband waar je of in Rotterdam van de borstelbaan af glijd of op de rivier drijft en met de stroming meegaat). Tijdens het tuben zijn we 2 zonnebrillen verloren (gelukkig geen dure) en hadden we een boomstam botsing wat toch wel even voor een goeie schrik zorgde. De stroming ging opeens heel hard en nam ons mee naar zijkant waar plotseling een boomstam uit het water stak, ik was voorop en probeerde af te zetten met wat voetenwerk, wat een beter idee leek dan dat de uitvoering liet blijken, waardoor ik kopje onder ging (en dus mijn zonnebril verloor) Youri uit zijn band kiepte, Laura tegen Youri aan botste en Tony op een of andere manier dit toch soort van kon ontwijken (en dus ook zijn zonnebril verloor). Youri moest terug zwemmen om de band te halen want zonder band is de rivier niet te doen plus dat we onze borg dan niet terugkrijgen. Dat was nog niet zo makkelijk en door de stroming kon ook niemand terug om te helpen. Eind goed al goed maar toch weer even spannend. Verder gaat alles goed en geniet we enorm haha.

Onze menig over Laos veranderd niet! Laos is een mega relaxt land met prachtige natuur en minder toeristen. Dit land is nog echt puur en dat merk je aan van alles, maar voornamelijk aan de locals, die spreken amper Engels, willen graag met je op de foto en leven niet op toeristen maar leven lekker hun eigen leven. De mensen hier zijn gelukkig en heel gezellig, ze drinken bijna heel de dag door bier (geen grap), eten altijd met meerderen en houden van dansen en muziek. En wat ook erg vermakelijk is: Ze willen heel graag met toeristen op de foto. Dus op heel veel plekken waar je komt bieden ze je een glaasje bier aan in het beste Engels wat ze kunnen en willen ze onwijs graag met je op de foto. Erg komisch!

Onze avonturen vanaf Vientiane komt de volgende keer!

Dikke kus S&Y