Het zuiden van Laos

Sabaidee allemaal!

Het laatste verslag is geschreven in de sleeping bus naar Vientiane en op dit moment zijn we alweer in de bus terug naar het Noorden van Laos, terug naar Luang Prabang want over ongeveer een week gaan we naar Vietnam!

Vientiane

We kwamen laat aan in de hoofdstad Vientiane, we hadden al een hostel geboekt dus we konden gelijk in checken, douchen en wat eten. We hebben nog even wat rond gewandeld op de night market en daarna lekker naar bed gegaan.

De volgende ochtend (28 november) zijn we op tijd opgestaan want dit hostel had een ontbijt inclusief de prijs, is dat even mooi meegenomen! Verder hebben we Vientiane te voet ontdekt want het is wel de hoofdstad, maar het is niet echt groot en ook helemaal niet druk. Vientiane heeft veel Franse invloeden (deze invloeden vind je ook veel in het Noorden van Laos) wat toch vertrouwd aanvoelt voor Sophie, denk aan de Franse lekkernijen zoals croissantjes, pain au chocolat, la vache qui rit maar ook boulevards, Franse straatnamen en zelfs een Arc de Triomphe! ’s Avonds zijn we gaan eten tussen de locals op een foodtruck festivalterrein, met handen en voeten hebben we wat gerechten kunnen krijgen en hebben we de lekkerste spare ribs ooit gegeten!!

Voor een hoofdstad heeft Vientiane niet veel te bieden, het is een fijne stad om als tussenstop te doen en twee dagen is meer dan genoeg. Wij zijn hier ook maar twee dagen gebleven. De tweede dag zijn we naar een Buddha park geweest waar je 100 Buddha beelden kunt vinden en dezelfde avond zijn we met de sleeping bus naar Pakse gegaan. Pakse ligt in het Zuiden en met deze bus konden we naar de 4000 eilanden. De 4000 eilanden staan bekend om rust en even lekker niks doen. Chillen in een hangmat met een biertje kijkend naar de zonsondergang. Daar hebben we wel zin in! 

De sleeping bus leek op het eerste gezicht een fijne bus want we hadden echte bedden! En omdat wij met z’n vieren reisden hadden we vier bedden naast elkaar achterin de bus, super gezellig totdat we gingen rijden. De airco stond heel hard dus het was ijskoud en begon ook nog eens te lekken… daarnaast maakte de bus een herrie daar werd je bang van. In de Laotiaanse bussen heb je standaard de chauffeur en een of twee extra mannetjes die helpen, zo’n mannetje kwam dus onze lekkage repareren. Hij kwam met tape en een plastic tasje aanzetten, zo zou het water in het tasje druppelen en niet op ons… Nou mooi niet dat wij daar bleven liggen! Gelukkig waren er nog genoeg lege bedden dus die hebben wij in beslag genomen, zo hebben we toch nog een soort van geslapen.

Na tien uur rijden waren we eindelijk aangekomen in Pakse, het was geen fijne rit maar goed, straks kunnen we lekker niks doen. Met een mini-van gingen we naar de boot die ons bracht naar het eiland Don Det, dit eiland zit vol met backpackers en is het goedkoopst van allemaal. Het is gebruikelijk dat je niks van te voren boekt en dat je tijdens je aankomst de hostels en guesthouses afgaat om een slaapplekje te vinden. Dit was inderdaad best makkelijk te regelen alleen de hitte was even jammer. Zoals jullie begrijpen hebben we inderdaad zo min mogelijk gedaan tijdens ons verblijf haha

We hebben een dag fietsen gehuurd en rondje eiland gedaan en nog een waterval bezocht. Helaas was dit echt een succes want Youri’s fietsketting brak af en dus moesten we samen op één fiets, dat is in Nederland prima te doen maar hier in Laos toch even anders, de wegen bestaan namelijk uit zand, stenen en hobbels. We hebben het toch voor elkaar gekregen want wij Hollanders kunnen dat wel! Laura en Tony hadden ondanks dat ze een eigen fiets hadden hier toch iets meer moeite mee haha. Engelsen zijn niet echt gewend om te fietsen.  

In totaal zijn we hier vier dagen gebleven en zijn we heerlijk tot rust gekomen. We hebben veel informatie kunnen vinden over Vietnam waar we stiekem al heel veel zin in hebben!

Helaas moesten we op 4 december afscheid nemen van Laura en Tony, we hebben toch bijna drie weken met elkaar gereisd met ontzettend veel plezier. Zij bleven namelijk nog 6 dagen op het eiland. En wij gingen terug richting het noorden van Laos.

Wij vertrokken rond elf uur ’s morgens van het eiland en kwamen twaalf uur later pas in Thakhek aan (ligt in het midden van Laos). Deze busrit was echt verschrikkelijk met als klapper op de vuurpijl dat ons hostel overbooked was en wij dus naar een ander hostel werden gebracht, dit lag weer een stuk verderop en was nog niet eens af. Ook hadden we nog niet gegeten dus jullie snappen dat ons geduld een beetje op was en de irritatiefactor hoog lag! De man van het hostel kon ons nog een restaurant aanwijzen die nog eten serveerde en zou ons na het eten naar het andere hostel brengen en morgen ook weer ophalen zodat we weer in het centrum op zoek konden gaan naar wat anders.

Onze Sinterklaas was na al het drama van de dag ervoor wel heel fijn. We hebben onszelf verwend met een hotel (i.p.v. een hostel) met een goeie douche, grote kamer en airco. We hebben lekker ontbeten en Thakhek verkend, eind van de middag scooters geregeld voor de volgende dag want in Thakhek doe je de Thakhek Loop daar staat deze stad om bekend. Elke ochtend gaan er weer tientallen reizigers op de scooter de Loop doen, deze doe je gemiddeld in drie dagen maar kan ook langer en in ons tempo hadden we het ook in twee dagen gekund haha. We hebben er drie dagen voor uitgetrokken en wat was het weer gaaf! Laos blijft een schitterend land J

Onderweg kom je van alles tegen, klein dorpjes waar kinderen naar je zwaaien, dieren die op en langs de weg lopen (koeien, geiten, eenden, kippen, honden, zwijnen, buffels), goeie en hele slechte wegen en mooie view points. Bij onze eerste stop hebben we twee mannen ontmoet die in Vietnam wonen en werken, een van hen was op een visa run, dit houd in dat je even het land moet verlaten omdat je visum verloopt. Beiden waren ze docent Engels en Ian kwam uit Glasgow en Arthur uit Nieuw-Zeeland. Uiteraard hebben we contacten uitgewisseld zodat als we in Vietnam zijn hen weer kunnen ontmoeten en ook zij kennen genoeg locals om onze reis net even wat anders te maken J

De Loop is eigenlijk een rondje om de Kong Lor Cave heen, je gaat voornamelijk voor deze grot. Kong Lor is 7,5 km lang en kan je alleen per boot bekijken, je krijgt je eigen “kapitein” die een koplamp op z’n hoofd heeft en dat is het enige licht in de grot… Mega spannend!! Hij kent de grot op z’n duimpje want sommige stukken zijn heel ondiep, opeens steekt er een boomstam uit het water of een rots en dan moet je onderweg even uitstappen (in het donker) want de boot moet over een ondiep stuk gehaald worden of race je keihard door het donker. Zelf heb je ook een lamp op je kop want tijdens het varen is het natuurlijk heel leuk om om je heen te kijken, de grot is namelijk ook nog eens heel hoog! Af en toe vliegt er een vleermuis voorbij of word je nat door grote druppels. Ook is er een moment dat je uitstapt en zelf even rond kan lopen (dit hebben ze wel verlicht) daarna ga je weer verder en kom je aan de andere kant weer naar buiten, dan vaar je weer door prachtige natuur waar de buffels in het water aan het badderen zijn en leg je aan bij een dorpje waar vrouwen sjaals aan het weven zijn. Na een paar minuten stoppen ga je weer in je bootje door de grote terug naar het begin punt. Dit was een hele bijzondere ervaring en als we eraan terugdenken leek het op een Efteling / Disney attractie (denk aan fatamorgana of pirats) zo onwerkelijk leek het af en toe.

De volgende dag zijn we weer terug naar Thakhek gegaan, al het stof van ons afgespoeld, scooters ingeleverd en de bus terug naar het Noorden geregeld. ’s Avonds weer lekker op de night market gegeten, nog even gekaart en toen gaan slapen want we moeten weer vroeg op en het wordt weer een lange dag reizen. Hopen dat deze busreis wat beter verloopt!

Dikke kus S&Y